Οι δύο κουλτούρες της Τηνιακής Γαστρονομίας

Συζητώντας με τον Σεφ Μαρίνο Σουράνη, Ιδιοκτήτη του εστιατορίου «Μαραθιά» Παραλία Αγίου Φωκά, Τήνος

Εδώ και τουλάχιστον χίλια χρόνια συναντώνται δύο γαστρονομικές κουλτούρες στο νησί, η δυτική με την ανατολική και η θρησκευτική, οι οποίες διαμόρφωσαν την γαστρονομική κουλτούρα στο νησί.

Εδώ τα ραβιόλι είναι παραδοσιακό έδεσμα, ενώ στην υπόλοιπη Ελλάδα θεωρούνται Ιταλικά. Αυτό προέρχεται τουλάχιστον 800 χρόνια πίσω, από τους Ενετούς και τους Φράγκους, πριν τους Ιταλούς. Ή για παράδειγμα η ρόκα, που «κορόιδευαν» οι Ορθόδοξοι τους Καθολικούς, λέγοντας πως ρόκα τρώνε μόνο οι γάιδαροι.

Το κάθε χωριό έχει δικά του τοπικά εδέσματα

Το «καρίκι» είναι ένα μπλε τυρί που μοιάζει με τυρί ροκφόρ και σίγουρα έχει τις ρίζες του από τη δυτική Ευρώπη, την Ιταλία και πιθανόν την Αγγλία. Αυτό το τυρί ωριμάζει σε κάλυκες κολοκυθιών όπου αναπτύσσεται ένας μύκητας. Μέχρι πρότινος, το συγκεκριμένο τυρί δεν το ήξεραν αλλού στην Τήνο εκτός από το χωριά  Φαλατάδων και τη Στενή και τα τελευταία χρόνια έγινε ευρύτερα γνωστό. Σε κάποια χωριά, συνήθως στα Καθολικά, κάνουν το «σαλτσίσι» το οποίο προέρχεται από το Ιταλικό «σωσίτσιο» και είναι ένα τύπου σαλάμι αέρος με αρκετό σκόρδο. Το ίδιο σαλάμι υπάρχει και στα Ορθόδοξα χωριά μόνο που δεν έχει σκόρδο και είναι λίγο διαφορετικό. Μικρές παραλλαγές μέσα στον ίδιο τόπο.

Όλα αυτά συνθέτουν μια ιδιαίτερη γαστρονομική κουλτούρα, η οποία πριν οκτώ με δέκα χρόνια προσπάθησε να αναδείξει το Tinos Food Paths, το γαστρονομικό φεστιβάλ, με τη σύμπραξη κάποιων επαγγελματιών και κάνοντας χρήση τοπικών υλικών. Αυτό  έγινε βίωμα στους εστιάτορες και στους ξενοδόχους που ξεκίνησαν να ετοιμάζουν εδέσματα με τηνιακά προϊόντα όπως έγινε το τηνιακό πρωϊνό.

Δύο παραδοσιακά φαγητά της Τήνου

Ένα πολύ εύκολο φαγητό η «φρουτάλια» που ήταν της ανάγκης περισσότερο διότι οι άνθρωποι δούλευαν στα χωράφια και ένα πιο σύνθετο φαγητό είναι το χοιρινό με λάχανο.

Χοιρινό με λάχανο έφτιαχναν οι Ορθόδοξοι την ημέρα των Χριστουγέννων. Οι Καθολικοί την ημέρα των Χριστουγέννων έκαναν πηχτή λευκή ψαρόσουπα συνήθως με μουγκρί ή σμέρνα. Για την ίδια περίσταση δυο διαφορετικά πιάτα. Το δείπνο  αυτό με την ψαρόσουπα λέγεται «Verbum caro factum est» (ο λόγος του θεού έγινε σάρκα).