Καταρράκτες της Ελλάδας – Μεγαλοπρεπείς – Εκθαμβωτικοί – Εκπληκτικοί

H πατρίδα μας αν και μικρή, είναι πανέμορφη. Εκτός από τον αρχαίο πολιτισμό και τις πανέμορφες παραλίες που δημιουργούν δέος, έχουμε τα μεγαλειώδη και αγέρωχα βουνά, τα πυκνά δάση, τις πεδιάδες αλλά και τους εντυπωσιακούς καταρράκτες. Κάποιοι δημιουργήθηκαν μετά από ποικίλα γεωλογικά φαινόμενα, άλλοι είναι κρυμμένοι σε καταπράσινες περιοχές και άλλοι σε τοποθεσίες βγαλμένες από παραμύθια με νεράιδες και προκαλούν δέος με την ομορφιά τους. Ιδανική εποχή για να τους θαυμάσεις είναι η άνοιξη, όταν λιώνουν τα χιόνια και το νερό είναι άφθονο. Οι ψηλότεροι και λιγότερο δημοφιλείς διατρέχουν σκοτεινά και άγρια φαράγγια όπου η πρόσβαση είναι δύσκολη έως αδύνατη. Ας γνωρίσουμε λοιπόν μερικούς από αυτούς.

Ύδατα της Στυγός
Ψηλά στα Αροάνια Όρη από τον απότομο σκιερό βράχο του Τάρταρου αναβλύζει ακόμα και σήμερα πηγή που είναι γνωστή από την αρχαιότητα ως ύδατα της Στυγός. Η Στύγα ήταν κόρη του Ωκεανού και της Θέτιδος. Όπως γράφει ο Ησίοδος,
η Στύγα κατοικούσε μακριά από τους άλλους θεούς και το παλάτι της ήταν κτισμένο σε πελώρια βράχια απ’ τα οποία έτρεχε νερό. Σήμερα είναι γνωστά με την ονομασία Μαυρονέρι (καθώς κυλάνε πάνω σε μαύρα βράχια) ή αθάνατο νερό. Είναι οι πηγές του ποταμού Κράθη στον Χελμό σε υψόμετρο 2.100 μέτρων σε ένα τοπίο απαράμιλλης ομορφιάς. Η πρόσβαση για τον καταρράκτη γίνεται από δύο διαδρομές και οι δύο όμως είναι δύσκολες και χρειάζεται ορειβατική εμπειρία.

Καταρράκτης Λειβαδίτη
Ο εντυπωσιακός καταρράκτης βρίσκεται σε ένα μικρό φαράγγι της δυτικής Ροδόπης, βόρεια του χωριού Λειβαδίτης στο Νομό της Δράμας και ονομάζεται και καταρράκτης Τραχωνίου. Είναι ένα εκπληκτικό δημιούργημα της φύσης, φωλιασμένο σε μια δυσπρόσιτη περιοχή μοναδικού φυσικού κάλους στους δυτικούς πρόποδες του όρους Κούλα. Ο καταρράκτης ξεχύνεται ασυγκράτητα στο κενό από ύψος 45 περίπου μέτρων και τροφοδοτείται από τα νερά του μικρού ποταμού Μυλοπόταμου, ενός από τους παραπόταμους του Αρκουδορέματος. Όταν ο χειμώνας είναι σκληρός και κάτω από παρατεταμένη κακοκαιρία παγώνει σύγκορμος και μένει ακίνητος και σιωπηλός για αρκετές ημέρες ή και εβδομάδες. Αυτό συμβαίνει λόγω της θέσης του καθώς ο ήλιος δεν τον βλέπει. Με την άνοδο της θερμοκρασίας ”σπάει τα δεσμά του” με εκκωφαντικό θόρυβο και κυλάει ξανά.

Καταρράκτες Έδεσσας
Οι δημοφιλέστεροι καταρράκτες της Ελλάδας βρίσκονται στο κέντρο της Έδεσσας, σε ένα μοναδικό γαιοπάρκο σμιλεμένο από το νερό και λέγεται ”φρύδι της πόλης”, έχοντας συνολικά δώδεκα καταρράκτες, δύο από αυτούς, μεγάλοι και επισκέψιμοι. Οι καταρράκτες σχηματίστηκαν τον 14ο αιώνα. Σήμερα, το πάρκο των καταρρακτών είναι μια μεγάλη κατάφυτη έκταση με πλακόστρωτα δρομάκια και μεγάλους κήπους όπου διαθέτει εστιατόρια και αναψυκτήρια. Ο Κάρανος είναι ο εντυπωσιακότερος όλων των καταρρακτών που βρίσκονται στο πάρκο, και από κάτω ακριβώς βρίσκεται ένα μικρό σπήλαιο όπου χρειάστηκαν χιλιάδες χρόνια για να σχηματιστεί. Λίγο πιο κάτω ένα μονοπάτι που μας οδηγεί σε ένα μικρότερο διπλό καταρράκτη, εξίσου εντυπωσιακό.

Δίδυμοι Καταρράκτες των Τζουμέρκων
Ο μεγαλειώδεις ορεινός όγκος των Τζουμέρκων διαθέτει απέραντα πυκνά και υγιέστατα ελατοδάση, φοβερές χαράδρες, ιλιγγιώδεις γκρεμούς, ατίθασους ποταμούς και μερικούς από τους θεαματικότερους καταρράκτες της Ελλάδας. Δίκαια τα χαρακτηρίζουν ”πρωτεύουσα του νερού” λόγω των δεκάδων πηγών που αναβλύζουν. Στις ρίζες των Αθαμανικών βουνοκορφών συναντάμε δύο τεράστιους δίδυμους καταρράκτες, οι πιο εντυπωσιακοί και επισκέψιμοι, οι οποίοι βρίσκονται κοντά μεταξύ τους στον οικισμό Κρυοπηγή που ανήκει στο χωριό Καταρράκτης. Από τον απότομο γκρεμό ξεχύνονται γιγάντιοι και ολόλευκοι και μετά από οφιοειδή πορεία δέκα χιλιομέτρων καταλήγουν στον ποταμό Άραχθο. Ο βορινός ή αριστερός καταρράκτης έχει ύψος 100 μέτρων, ωστόσο αυτό που τον κάνει μοναδικό και επιβλητικό είναι η ορμή του και το πλάτος του. Τις μέρες που έχει έντονη καταιγίδα ακούγεται αλλά και διακρίνεται από απόσταση τριών χιλιομέτρων. Για όσους καταφέρουν να σταθούν κάτω από αυτόν (όπως εγώ) η εμπειρία είναι μοναδική και η προσπάθεια να σταθείς όρθιος δύσκολη καθώς τα βράχια γλιστρούν και ο άνεμος απ’ την πτώση του νερού είναι δυνατός. Ο νότιος καταρράκτης στα δεξιά φτάνει σε ύψος 125 περίπου μέτρων και τους καλοκαιρινούς μήνες διατηρεί μικρή ποσότητα νερού.

Δίδυμοι Καταρράκτες Σούδας / Θεοδωριανά
Μόλις δύο χιλιόμετρα από το χωριό Θεοδωριανά αφήνουμε το αυτοκίνητο και ακολουθούμε το μονοπάτι. Η διαδρομή είναι ευκολοδιάβατη και βυθισμένη στην ευεργετική σκιά των μεγάλων έλατων και των σπάνιων δέντρων. Μετά από σύντομη πορεία 15 λεπτών φτάνουμε. Το ύψος των καταρρακτών είναι 15 περίπου μέτρα. Εδώ βρίσκει αδιέξοδο το νερό που κυλάει από τις πανύψηλες γυμνές κορυφές και τα οροπέδια και πριν φτάσουν στο τελικό τους άλμα χωρίζονται και δημιουργούν τον δίδυμο καταρράκτη. Η περιοχή γύρω τους είναι από τις πιο άγριες της Ελλάδας και βρίσκεται πολύ κοντά στο δασο-όριο, εκεί που τα δέντρα δίνουν τη θέση τους στα υπο-αλπικά λιβάδια.

Καταρράκτες Αχλαδορέματος Φρακτού
Στο βορειοανατολικό άκρο των συνόρων με τη Βουλγαρία στο Νομό Δράμας βρίσκεται το παρθένο δάσος Φρακτού το οποίο έχει ανακηρυχτεί σε παγκόσμιο μνημείο της φύσης. Ονομάζεται και παρθένο δάσος Παρανεστίου, ενώ η παλαιότερη ονομασία του ήταν Ζαγκραντένια που σημαίνει φραγμένο μέρος. Είναι ένα από τα ελάχιστα εναπομείναντα αδιατάραχτα δασικά οικοσυστήματα της Ευρώπης. Με αφετηρία το δασικό εργοστάσιο ένα από τα πολλά αξιοθέατα που μπορούμε να επισκεφθούμε είναι και οι τρεις καταρράκτες που τροφοδοτεί με άφθονο νερό το Αχλαδόρεμα. Οι καταρράκτες είναι συνεχούς ροής και προσεγγίζονται ακολουθώντας τα μονοπάτια. Ο πρώτος και μικρότερος έχει ύψος μόλις 7 μέτρα, ο δεύτερος είναι εντυπωσιακότερος και βρίσκεται σε απόσταση 700 μέτρων και έχει ύψος 18 μέτρα ενώ ο τρίτος που είναι ο μεγαλύτερος και σκαλωτός έχει ύψος 70 περίπου μέτρα και προσεγγίζεται πολύ δύσκολα. Το Αχλαδόρεμα στη συνέχεια κατευθύνεται προς τα νότια και πορεία πολλών χιλιομέτρων καταλήγει στο Νέστο ποταμό.

Καταρράκτες Ηλιοχωρίου (Μπάλντα ντι Στρίγκα)
Στο λιγότερο δημοφιλές χωριό του Ζαγορίου, το Ηλιοχώρι που χάνεται μέσα στην πυκνή βλάστηση υπάρχουν τρεις όμορφοι διαδοχικοί καταρράκτες. Η συνολική διαδρομή του πέτρινου καλντεριμιού 1070 μέτρων ξεκινάει κάτω απ’ την πλατεία και δίπλα απ’ τον τεράστιο πλάτανο του Ζαγορίου με περίμετρο 10 μέτρα, που σκεπάζει την εκκλησία του χωριού. Στο βατό και καλοδιατηρημένο μονοπάτι μετά από διαδρομή μόλις 7 λεπτών, συναντάμε το πέτρινο γεφύρι του Αντώνη Πέτσου (1875). Η περιοχή είναι κατάφυτη και μια στάση στο ξωκλήσι του Αγίου Αθανασίου είναι απαραίτητη για την ξεκούρασή σας. Ο μεγάλος καταρράκτης σχηματίζει λιμνούλα με κρυστάλλινα πεντακάθαρα νερά από εκείνο το σημείο η λίμνη τροφοδοτεί δεύτερο μικρότερο καταρράκτη σε χαμηλότερο επίπεδο. Για τους τολμηρούς που θα δοκιμάσουν να κολυμπήσουν στις φυσικές πισίνες του κρυοπόταμου η εμπειρία θα είναι μοναδική, το νερό είναι παγωμένο αλλά αναζωογονητικό.