Συνέντευξη με την ηθοποιό- σκηνοθέτη Αγγελική Παρδαλίδου

Η Αγγελική Παρδαλίδου με αφορμή την πρώτη της ταινία Flik Flok μας μιλάει για τα μελλοντικά της σχέδια, για τον συμπρωταγωνιστή της Γιώργο Καραμίχο αλλά και για τις ευχές της.

Flik Flok Η πρώτη σας ταινία. Μιλήστε μας για αυτήν..

Καταρχάς να πούμε περί τίνος πρόκειται, το θέμα της ταινίας… Ένα ζευγάρι ετοιμάζεται να περάσει ένα υπέροχο ρομαντικό βράδυ, με δείπνο, κεράκια, φορώντας τα καλά τους. Όμως τα πράγματα στη ζωή δεν είναι πάντα ούτε αυτά που φαίνονται ούτε έρχονται έτσι όπως τα έχουμε σχεδιάσει…τα υπόλοιπα θα τα δείτε…

Είμαι τόσο χαρούμενη για το Flik Flok. Ξεκίνησε το ταξίδι του σαν θεατρικό μονόπρακτο. Ήταν ένα από τα 3 έργα που ξεχώρισαν από το στούντιο θεατρικής συγγραφής του Ιδρύματος Μιχάλη Κακογιάννη το 2017 και ανέβηκαν στη σκηνή. Μάλιστα είχα την τύχη να το σκηνοθετήσει η Ρούλα Πατεράκη. Τότε ο Βασίλης Κλωτσοτήρας, φίλος και συνεργάτης που μάλιστα είναι και ο διευθυντής φωτογραφίας του Flik Flok, πρότεινε να μετατρέψω το κείμενο σε σενάριο ώστε να γίνει ταινία μικρού μήκους. Έτσι λοιπόν ξεκίνησε αυτή η μαγική περιπέτεια.

Και επειδή είχα μία ξεκάθαρη εικόνα στο μυαλό μου για το πώς ήθελα να γίνει η ταινία αλλά μου έλειπαν γνώσεις κινηματογραφικής σκηνοθεσίας, έπεσα με τα μούτρα να μάθω. Πήγα στα σεμινάρια σκηνοθεσίας filmschool με τον Χρήστο Πυθαρά, παρακολούθησα online σεμινάρια στην πλατφόρμα masterclass, είδα ταινίες… Ήθελα να το αναλάβω εξ ολοκλήρου, να το δω όπως το είχα ονειρευτεί. Πήρα το ρίσκο.

Και ακριβώς επειδή ανέλαβα πολλά κομμάτια : σενάριο, ερμηνεία, σκηνοθεσία, παραγωγή επέλεξα να έχω συνοδοιπόρους μου , αξιόλογους συντελεστές, ανθρώπους πεπειραμένους, με γνώση στο κομμάτι τους και στο χώρο ώστε να είναι κοντά μου, να με συμβουλεύουν, να με βοηθούν με την τεχνογνωσία που μου έλειπε. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς. Ήταν δίπλα μου με τέτοια αγάπη και κατανόηση.

Να πω ότι είχα μαζί μου τους συνεργάτες που ονειρεύτηκα εξ αρχής και είναι όλοι ένας και ένας, αστέρια στο κομμάτι τους! Γιώργος Καραμίχος συμπρωταγωνιστής, Πέμη Ζούνη στην ερμηνευτική επιμέλεια, Λάμπης Χαραλαμπίδης μοντάζ και γενικά μια υπέροχη ομάδα. Τους ευχαριστώ όλους από καρδιάς.

Έρωτας και μαύρη κωμωδία πάνε μαζί;

Όχι απλά ο έρωτας είναι μαύρη κωμωδία, αλλά η ίδια η ζωή μας είναι. Συμβαίνουν τραγικά πράγματα αλλά όταν είσαι εξωτερικός παρατηρητής τα ίδια αυτά γεγονότα μπορεί να σου φαίνονται πάρα πολύ αστεία. Έχουν την κωμικότητα της αμηχανίας, του αναπάντεχου. Δε γελάς γιατί είσαι κακεντρεχής, απλά το γέλιο λειτουργεί σαν αποσυμπίεση. Νομίζω ότι η μαύρη κωμωδία και ο σουρεαλισμός είναι πολύ πιο κοντά στη ζωή μας από ότι μία απλή απεικόνιση καθαρού δράματος η αμιγούς κωμωδίας.

Τι μηνύματα περνάει αυτή η ταινία στον θεατή;

Αυτή είναι μία δύσκολη ερώτηση! Νιώθω ότι θα προδώσω την ταινία άμα πω ποιο ήταν το δικό μου μήνυμα. Κάθε έργο τέχνης συνομιλεί προσωπικά με τον κάθε θεατή, αναγνώστη, ακροατή. Δεν έχει καμία σημασία τι μήνυμα ήθελα εγώ να βγάλω. Το ουσιαστικό είναι τι μήνυμα θα λάβει ο κάθε ένας που θα το δει, τι θα νιώσει μέσα του , αν θα ταυτιστεί, αν θα γελάσει, αν θα συγκινηθεί… Είναι καθαρά προσωπικό. Και είναι πολύ συγκινητικό για έναν δημιουργό να βλέπει τις διαφορετικές οπτικές και προεκτάσεις του έργου του.

Γιατί γράψατε αυτή την ταινία; Από που εμπνευστήκατε;

Σαν δημιουργό εν γένει με γοητεύουν οι ανθρώπινες σχέσεις, τι συμβαίνει ανάμεσα στους ανθρώπους και ιδιαιτέρως οι ιστορίες αγάπης. Το πόσο ο έρωτας μπορεί να σε απογειώσει ή να σε καταρρακώσει. Ο έρωτας είναι από τα πιο θαυμαστά κομμάτια της ζωής, απίστευτη κινητήριος δύναμη. Με εμπνέει τόσο από δικές μου ιστορίες όσο και από τις ιστορίες γύρω μου. Και να επισημάνω ότι υπάρχει πολύς έρωτας εκεί έξω και πολλή αγάπη. Χτυπούν καρδιές ,συγκινούνται κορμιά…

Τώρα για το Flik Flok…η αλήθεια είναι ότι ο πρώτος σπόρος μέσα μου μπήκε όταν άκουσα , φοιτήτρια ούσα ακόμη, μια ιστορία που συνέβη σε έναν αγαπημένο φίλο. Η ταινία δεν είναι καταγραφή της ιστορίας που μου εκμυστηρεύτηκε. Απλά μου είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον το πόσο πρωτότυπα και διαφορετικά είχε αντιμετωπίσει μια κατάσταση που του είχε συμβεί. Με μάγεψε η τόσο ψύχραιμη και καλλιτεχνική αντίδραση που είχε σε ένα τόσο στενάχωρο ερέθισμα. Το κράτησα λοιπόν στο πίσω μέρος του μυαλού μου και το 2017 με ενέπνευσε να γράψω αυτήν την ιστορία που επικοινώνησε από την πρώτη στιγμή με το κοινό. Η πραγματική ζωή γύρω, αυτή είναι η μεγάλη έμπνευση για εμένα…

Συμπρωταγωνιστής Γιώργος Καραμίχος. Ένας αγαπημένος και ταλαντούχος ηθοποιός. Νιώθετε τυχερή για αυτή τη συνεργασία; Πως περάσατε στα γυρίσματα;

Γιώργος Καραμίχος…  νομίζω μπορώ να μιλάω ώρες για αυτόν τον άνθρωπο και το λέω πραγματικά και μέσα από την ψυχή μου. Ο Γιώργος δεν είναι απλά ένας επαγγελματίας ηθοποιός εξαιρετικά ταλαντούχος . Αυτό το ξέρουμε όλοι. Είχε μία μεγάλη καριέρα εδώ και πήρε το ρίσκο να κάνει ένα τεράστιο βήμα. Πήγε στην Αμερική για μετεκπαίδευση και με την αξία του κατάφερε να γίνει καθηγητής σε μία από τις καλύτερες δραματικές  σχολές της Αμερικής, στη σχολή της  Στέλλα Άντλερ στο Λος Άντζελες και να δουλεύει στην Αμερική και στην Αγγλία σαν ηθοποιός. Άρα το να πω πως ήταν άρτιος στο γύρισμα είναι πλεονασμός. Αυτό όμως που θέλω να πω με μεγάλη ευγνωμοσύνη είναι ότι ο Γιώργος ήταν δίπλα μου πάνω από όλα σαν άνθρωπος. Με εμπιστεύτηκε απόλυτα αν και ήταν η πρώτη μου ταινία, σεβάστηκε το όραμά μου και ήταν κοντά μου όταν τον χρειάστηκα τόσο για να μου δώσει κάποιες συμβουλές όσο και για να μου δώσει δύναμη. Και ακόμα εξακολουθεί να είναι.

Οπότε δεν μιλάμε ουσιαστικά για έναν άνθρωπο που ήρθε έπαιξε και έφυγε, μιλάμε για μία υπέροχη γενναιόδωρη ψυχή που ήταν μαζί μου σε όλο αυτό το ταξίδι  και πραγματικά τον ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου. Νιώθω ότι αυτή είναι μόνο η αρχή και ότι θα ξανάδουλέψουμε μαζί και θα κάνουμε ακόμη περισσότερα και υπέροχα πράγματα.

Και να αναφέρω επίσης ότι όταν αποφάσισα να κάνω την ταινία, έκατσα και σκέφτηκα ποιον θα ήθελα ιδανικά συμπρωταγωνιστή. Και ήθελα μόνο τον Γιώργο Καραμίχο και κανέναν άλλον. Είχαμε γνωριστεί σε μαθήματα το 2011 και  έκτοτε διατηρήσαμε μια πολύ όμορφη επικοινωνία. Μάλιστα είχε διαβάσει το θεατρικό και του είχε αρέσει πολύ. Ήρθα λοιπόν σε επαφή μαζί του και του λέω «θέλω να το κάνεις εσύ και μόνο εσύ. Αν το θέλεις όλα τα άλλα θα τα βρούμε.» Ζούσε μόνιμα στο Λος Άντζελες τότε ,οπότε είχαμε πρακτικά ζητήματα να λύσουμε για το γύρισμα.

Περάσαμε όμορφα στα γυρίσματα! Έχω και πολύ υλικό από backstage που θα ανεβαίνει σταδιακά στα social της ταινίας στο Facebook και Instagram (Flik Flok short movie). Είναι ωραία να φτιάχνεις μαύρη κωμωδία. Έχεις ένα περίεργο δίπολο να διαχειριστείς. Οι ηθοποιοί ζουν το δράμα τους και το υπόλοιπο συνεργείο μπορεί να γελάει. Επίσης σαν παραγωγός προσπάθησα όσο μπορούσα να τους περιποιηθώ σαν να ήμουν οικοδέσποινα. Είχα φέρει καλό φαγητό, σνακς, ό,τι καφέ θέλανε, γλυκά… Ήθελα να το βιώσω σαν γιορτή.

Το Flik Flok έχει πάρει ήδη και 3 βραβεία. Πόσο σημαντικό να συμβαίνει αυτό στην πρώτη σας ταινία;

Η ταινία ξεκίνησε το ταξίδι της το Μάιο και ήδη έχουμε πολλές επίσημες επιλογές από σημαντικά φεστιβάλ σε όλο τον κόσμο. Μάλιστα συμμετείχε και στο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών μικρού μήκους της Δράμας που είναι από τα σημαντικότερα ελληνικά φεστιβάλ. Και όχι μόνο έχει πάει σε φεστιβάλ, έχει ήδη βραβευτεί!

Στο London International Greek Film Festival πήραμε 3ο βραβείο καλύτερης ταινίας και πήρε και ο Γιώργος  Καραμίχος βραβείο ερμηνείας. Επίσης στο Lulea International Film Festival πήρα εγώ βραβείο πρωτοεμφανιζόμενης ηθοποιού.

Είμαι πολύ χαρούμενη και περήφανη, δε θα το αρνηθώ. Όταν έχεις παλέψει για κάτι,το έχεις φτιάξει με τόση αγάπη και βλέπεις ότι επικοινωνεί με τον κόσμο, τους αρέσει, το επιλέγουν και το ξεχωρίζουν… Χαρά, ευγνωμοσύνη και ένα τεράστιο χαμόγελο. Δουλέψαμε πολύ σκληρά όλη η ομάδα και είναι καταπληκτικό να αναγνωρίζεται αυτό. Εγώ προσωπικά είχα μεγάλη αγωνία διότι είναι και η πρώτη μου ταινία.  Έχουμε ξεκινήσει δυνατά και μακάρι να συνεχίσουμε έτσι.

Το όνειρό μου για την ταινία είναι να ταξιδέψει σε όσες παραπάνω χώρες μπορεί και να αρχίζουν άνθρωποι από όλον τον κόσμο να παίζουν φλικ φλοκ, διότι ο τίτλος μας είναι ένα παιχνίδι. Όταν δύο άνθρωποι που συνομιλούν πουν την ίδια λέξη συνήθως λέμε «πιάσε κόκκινο». Στην ίδια περίπτωση λοιπόν αντί να πιάνετε κόκκινο μπορείτε να παίξετε φλικ φλοκ. Κάνετε ο καθένας μια  κρυφή ευχή, δένετε τα μικρά σας δάκτυλα και μετράτε «ένα, δύο τρία». Στη συνέχεια λύνετε τα δάκτυλα και λέει ο καθένας είτε φλικ είτε φλοκ. Αν έχετε πει το ίδιο οι ευχές θα πραγματοποιηθούν…

Ποια είναι τα επαγγελματικά σας σχέδια για την ερχόμενη σεζόν;

Η αλήθεια είναι ότι πηγαίνουν πολύ καλά τα πράγματα. Η σεζόν που έρχεται θα είναι πολύ δυνατή. Πέρα από το Flik Flok που θα παρουσιαστεί τόσο σε ελληνικά όσο και σε διεθνή φεστιβάλ τα καλλιτεχνικά σχέδια αφορούν τόσο στο θέατρο όσο και στον ψηφιακό κόσμο και στη συγγραφή.

Θεατρικά έχει ξεκινήσει μία υπέροχη συνεργασία με τον κ. Νίκο Καμτσή και το  θέατρο Τόπος Αλλού. Αφορμή είναι η παράσταση «Ορλάντο» που θα παρουσιαστεί από Νοέμβριο.  Είναι η πρωτότυπη  θεατρική μεταφορά του εμβληματικού μυθιστορήματος της Βιρτζίνια Γουλφ «Ορλάντο». Μια παράσταση- θέαμα, με 8 ηθοποιούς επί σκηνής και ένα κείμενο γεμάτο ευαισθησία, ρομαντισμό και χιούμορ. Ένα δύσκολο παραγωγικά εγχείρημα καθώς το κείμενο διατρέχει 5 αιώνες , από την ελισαβετιανή εποχή μέχρι και σήμερα και βρίσκεται στο Λονδίνο, στην Κωνσταντινούπολη, στην έρημο και πάλι πίσω σε μια διαφορετική Αγγλία.

Και φυσικά ένα μεγάλο ταξίδι και για εμένα καθώς θα ερμηνεύσω τον κεντρικό ήρωα του μυθιστορήματος τον/την Ορλάντο. Ένα πλάσμα που ξεκινάει αγόρι ,γίνεται άντρας και στα 30 αλλάζει και γίνεται γυναίκα. Ένα πρόσωπο ποιητικό που ξεκινά από την ελισαβετιανή εποχή και καθώς ενηλικιώνεται διασχίζει τους αιώνες με μία περίεργη αναλογία του χρόνου και φτάνει μέχρι και το σήμερα. Η Γουλφ φτιάχνει μια ποιητική προσωπικότητα με την ελευθερία να κινείται μέσα στους αιώνες και μέσα στα φύλα. Ένας ρόλος στοίχημα και όνειρο για κάθε ηθοποιό που θέλει να εξερευνήσει το ψυχικό ερμηνευτικό του εύρος. Να ψάξει μέσα του το αρσενικό και το θηλυκό κομμάτι και να ζήσει σε τόσο ετερόκλητες εποχές. Στην παράσταση μάλιστα θα υπάρχει και το κινηματογραφικό στοιχείο καθώς οι ηθοποιοί θα συνομιλούν κάποιες στιγμές μέσω προβολής με μια Ορλάντο φιλοσοφημένη πια και αποστασιοποιημένη από την κύρια δράση και τα μεγάλα πάθη. Αυτό επίσης θέλει μια ακόμη έρευνα και μια διαφορετική υποκριτική προσέγγιση. Μία πολύ μεγάλη πρόκληση για μένα μέσα στην οποία έχω ¨βουτήξει¨ με μεγάλη χαρά και λαχτάρα.

Αφού ξεκινήσει το Νοέμβριο ο Ορλάντο τη σκυτάλη θα πάρει το επόμενο προσωπικό μεγαλεπήβολο project «Angel Pardalos». Ένα multiart theatrical cinema ψηφιακό δημιούργημα. Τι είναι τώρα αυτό; Είναι ένα έργο τέχνης για τον ψηφιακό κόσμο, τον κόσμο της εικόνας που όμως έχει μέσα του κομμάτια από πολλές τέχνες : θέατρο, κινηματογράφο, εφέ, ποίηση, μουσική, social media, διάδραση σε ψηφιακό επίπεδο… Ένα πρωτότυπο δημιούργημα που εμπνεύστηκα και με μεγάλη χαρά είδα να επιδοτεί το Υπουργείο Πολιτισμού. Δε θα μπορούσε να υλοποιηθεί αλλιώς. Το κείμενο , γραμμένο από εμένα, είναι η ιστορία μια κοπέλας του σήμερα , του τι βιώνει, πώς επιλέγει μια αισιόδοξη οπτική πάνω στη φρίκη που ζούμε. Η αλήθεια είναι ότι έχει πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία αλλά η ουσία του είναι αλλού… Πού; Θα το δείτε από Φεβρουάριο.

Σκηνοθεσία στο θεατρικό κομμάτι θα κάνει η αγαπημένη μου Πέμη Ζούνη, συνοδοιπόρος σε όλα τα προσωπικά μου εγχειρήματα μέχρι στιγμής. Ήταν σκηνοθέτης στην πρώτη θεατρική μου παραγωγή, το  «Contractions» και επίσης έκανε ερμηνευτική επιμέλεια στο Flik Flok. Εμπιστεύομαι απόλυτα την καλλιτεχνική ματιά της και επίσης είναι ένας σπάνιος άνθρωπος. Την κινηματογραφική σκηνοθεσία θα την αναλάβω εγώ με την πολύτιμη βοήθεια του πολυτάλαντου σκηνοθέτη και κινηματογραφιστή Θάνου Λυμπερόπουλου.Το Angel Pardalos αρχίζουμε σιγά σιγά τώρα όλη η όμαδα να το χτίζουμε. Θα ανακοινωθεί σύντομα και το δελτίο τύπου. Σίγουρα θα είναι ένα έργο γεμάτο χαρά, χρώμα, ζωντάνια, τρέλα, αισιοδοξία, θετική απάντηση σε όλο το σκοτάδι γύρω μας…

Και τέλος υπάρχουν δύο κείμενά μου που έχουν βραβευτεί πρόσφατα. Το «Κάθε μέρα Κυριακή» και «Οι Φίρμες». Το πρώτο από το Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννη με έμπνευση από την πρώτη καραντίνα και μάλιστα ήταν προγραμματισμένο να παρουσιαστεί στο κοινό αλλά με τη δεύτερη καραντίνα δεν τα καταφέραμε και περιμένουμε τώρα να δούμε αν θα μπορέσουμε εκ νέου. Το δεύτερο κέρδισε σε πανελλήνιο διαγωνισμό συγγραφής των AUThors και έχει φεμινιστικό χαρακτήρα οπότε είμαι σε μια διαδικασία συνομιλιών ώστε να επικοινωνηθεί και αυτό σύντομα.

Πραγματικά νιώθω τόσο ευλογημένη που μου συμβαίνουν όλα αυτά. Οι καλλιτέχνες με την πανδημία βιώσαμε μια πολύ δύσκολη περίοδο. Και είμαστε και άνθρωποι με ιδιαίτερη ευαισθησία. Νιώθω να έχω επιστρέψει επιτέλους στο φυσικό μου περιβάλλον και τα θετικά συναισθήματα είναι ιδιαιτέρως έντονα. Ευγνωμοσύνη για όλα.

Στο συρτάρι σας υπάρχουν και άλλες ταινίες που θα απολαύσουμε από εσάς στο μέλλον;

Η αλήθεια είναι πώς ναι! Όλα έχουν γραφτεί από έντονα ερεθίσματα οπότε ανυπομονώ να καταφέρω να τα μοιραστώ με τον κόσμο. Ξέρετε…τα σενάρια και τα θεατρικά κείμενα, πραγματικά ολοκληρώνονται μόνο όταν παρασταθούν. Και εγώ τα νιώθω σαν ψυχές, έχω κάποιες ψυχούλες που περιμένουν να ζήσουν. Όνειρό μου είναι ό,τι έχω γράψει και θα γράψω να φανερωθεί. Όταν παρακολουθώ ας πούμε το Flik Flok δε βλέπω απλά μια ταινία…νιώθω σαν να είναι ένα αληθινό πλάσμα για το οποίο νιώθω μια απερίγραπτη αγάπη.

Άρχισα να γράφω το 2015 και από τότε η συγγραφή είναι το μόνιμο καταφύγιό μου. Όλα όσα έχω μέσα μου , οι εικόνες που βλέπω, τα όνειρά μου, οι απογοητεύσεις, ο πόνος που βλέπω γύρω μου, η χαρά, ο έρωτας, τα πάθη…όλα γίνονται ιστορίες. Βιώνω εντελώς διαφορετικά πια τη ζωή μου. Παρατηρώ, ζω πιο έντονα και βρίσκω μια καλλιτεχνική καταγραφή της ζωής και των σχέσεων.  

Και είναι τόσο γλυκό και συγκινητικό το να αντιλαμβάνομαι ότι αυτά που γράφω επικοινωνούν με κάποιους ανθρώπους. Όχι για την έπαρση του πράγματος αλλά για εκείνη τη μαγική στιγμή , την πνευματική ένωση… Να βλέπεις ότι αυτό που προσπαθείς να πεις το αντιλαμβάνεται και κάποιος άλλος, να λες ένα αστείο και να δεις χαμόγελα, να καταγράψεις μια σκληρή σκηνή και ο κόσμος να σωπάσει για να δει.

Έχω ήδη έτοιμα 7 σενάρια μικρού μήκους, 2 σενάρια μεγάλου και 6 θεατρικά. Ειδικά για τα θεατρικά εκτός από το Flik Flok, το «Κάθε μέρα Κυριακή» και τις «Φίρμες» που όπως προανέφερα έχουν κερδίσει σε θεατρικούς διαγωνισμούς, έχω πάρει επίσης και κρατικό έπαινο στα κρατικά βραβεία θεατρικού έργου το 2019 για το έργο «Amfivallw» το οποίο ανυπομονώ να βρω τρόπο να το υλοποιήσω καθότι έχει μέσα μεγάλο τεχνολογικό κομμάτι, χωρική πρωτοτυπία και ολογράμματα.

Τα ζευγάρια στην εποχή μας χωρίζουν πιο εύκολα όταν βλέπουν τα δύσκολα. Ποια είναι η γνώμη σας για αυτό;

Με χαρά διαπιστώνω ότι στις μέρες μας οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη ελευθερία αυτοδιάθεσης οπότε αν πραγματικά δεν θέλουν κάτι μπορούν να το βγάλουν από τη ζωή τους. Παλαιότερα ήταν άκρως κατακριτέο ένα διαζύγιο οπότε έμενες αναγκαστικά μέσα στη σχέση. Αυτό δεν είναι κάτι αξιέπαινο. Στις μέρες μας οι σχέσεις που κρατάνε είναι αληθινές και ουσιαστικές. Όσες χαλάνε είναι σχέσεις που δεν προσφέρουν πια χαρά οπότε και πολύ καλά κάνουν και χαλάνε. Καλύτερα να είσαι ένας χαρούμενος ,ολοκληρωμένος άνθρωπος και ας μην είσαι για κάποιο διάστημα σε μια σχέση παρά να φοβάσαι να μείνεις μόνος και να κάνεις συνεχώς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις που τελικά θα σε αλλοιώσουν και εσένα.

 Επίσης είμαι άνθρωπος που δεν θέλω πολύ να συγκρίνω . «Τι γινόταν τότε», « Τι γινόταν παλιά». Το θέμα είναι τι γίνεται σήμερα και γιατί. Κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά , το δικό της στίγμα που οφείλει και πρέπει να είναι διαφορετικό. Τα πράγματα εξελίσσονται, προχωράνε με έναν τρόπο αβίαστο.  Το ότι σήμερα τα ζευγάρια χωρίζουν πιο εύκολα για μένα δεν είναι ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο.  Είναι αυτό που είναι.  Είμαστε μία γενιά που οι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν περισσότερες εμπειρίες, δεν μπορούν να ανεχτούν καταστάσεις, δε μπορούν να αφήσουν τη ζωή να ξεφύγει μέσα από τα δάχτυλά τους. Οι ρυθμοί είναι έντονοι, τα ερεθίσματα πολλά. Ψάχνεις να βρεις τον άνθρωπο που μπορεί να είναι συνοδοιπόρος. Και να σας πω και κάτι, αν σήμερα τον βρεις είναι πολύ πιο ουσιαστικό γιατί κανένας δε σε πιέζει. Τον επιλέγεις. Και βλέπω πολλή αγάπη γύρω μου και ουσιαστική.

Ηθοποιός, σεναριογράφος, σκηνοθέτης… συγκοινωνούντα δοχεία για εσάς;

Ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, παραγωγός, μηχανικός… Διαφορετικές ιδιότητες… Φαντάζει παράξενο αλλά προσωπικά δεν μου κάνει εντύπωση. Από παιδάκι ήμουν πολύ καλή μαθήτρια σε όλα: μαθηματικά, φυσική, ιστορία, έκθεση…Με ρωτούσαν «τι θέλεις περισσότερο;» και ήταν τόσο δύσκολο. Δε μπορούσα να διαλέξω. Όλα! Τα ήθελα όλα! Και ακόμα τα θέλω! Η πολυπραγμοσύνη νιώθω ότι είναι το φυσικό μου περιβάλλον, θέλω ποικιλία, κόσμους διαφορετικούς, περιπέτειες.

Μου αρέσει να λέω ιστορίες. Από εκεί και πέρα διαλέγω κάθε φορά από ποια πλευρά θα πω την ιστορία… Θα τη βιώσω σαν ηθοποιός; Θα τη γράψω σαν συγγραφέας; Θα την παραστήσω οπτικά σαν σκηνοθέτης; Μπορεί να είναι ξεχωριστές ιδιότητες αλλά ουσιαστικά δημιουργείς έναν καινούργιο κόσμο εκ του μηδενός, έναν καινούργιο πλανήτη οπότε κινείσαι στον ίδιο πνευματικό χώρο.

Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσω και το κομμάτι της παραγωγής, στο οποίο με έχουν βοηθήσει πολύ οι σπουδές μου στο πολυτεχνείο. Διότι ναι μεν η φαντασία σου φτιάχνει κόσμους και εικόνες αλλά έρχεται το πρακτικό κομμάτι να σε αποσυντονίσει και να κρίνει αν κάτι είναι εφικτό ή όχι και πώς τελικά όλα αυτά τα άυλα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα μέσα σε αυτήν την οικονομική και λογιστική πραγματικότητα που ζούμε. Δεν είναι λίγο και αυτό!

Τι ευχή κάνετε πριν πείτε Flik ή Flok;

Υπάρχουν κάποιες βασικές ευχές που πάντα έχω στο μυαλό μου, όπως και όλοι οι άνθρωποι… αλλά…κάθε μέρα είναι διαφορετική. Νομίζω ότι κάνω τελικά την ευχή που με «καίει» περισσότερο εκείνη τη στιγμή. Είναι αυτό που μου λείπει τότε, ή ποθώ την παρούσα στιγμή. Μπορεί πάνω από όλα να είναι η υγεία η δική μου και των ανθρώπων που αγαπώ αλλά εκείνη τη στιγμή λαχταρώ πολύ τον έρωτά μου, ή μια θετική επαγγελματική απάντηση. Ζω το τώρα! Να παίζετε και εσείς φλικ φλοκ! Να βάζετε τρέλα στις ευχές!