Πόλεμος & Ειρήνη
“Καθ’ όλη την ανθρώπινη ιστορία, δεν υπάρχει πόλεμος που να μην προκλήθηκε από τα κράτη, και μόνο τα κράτη, ανεξάρτητα από τα συμφέροντα των ανθρώπων για τους οποίους ο πόλεμος είναι πάντα ολέθριος, ακόμη κι όταν είναι επιτυχής”
γράφει ο Λέων Τολστόι.
Ο πόλεμος είναι το αποτέλεσμα μιας σειράς από αιτίες που οδηγούν σταδιακά τα κράτη να επιλέξουν τα όπλα για την επίλυση των διαφορών τους, κυριευμένα από ιδέες που οδηγούν πάντα στον όλεθρο.
Η φιλοπατρία από αρετή, γίνεται αφορμή να ξεπηδήσουν τα πιο άγρια ανθρώπινα ένστικτα και ο αλληλοσπαραγμός.
Στην “Eιρήνη”, όπως την οραματίστηκε και έγραψε γι’ αυτήν ο Αριστοφάνης κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων μεταξύ Αθηναίων και Σπαρτιατών, που κατέληξαν στην ειρήνη του Νικία, οι λαοί των δύο αντιπάλων ήλπιζαν ότι θα λήξει ο Πελοποννησιακός πόλεμος.
Έτσι, ο Αριστοφάνης εκφράζει τον πόθο του ανθρώπου για την εξάλειψη του πολέμου και την επικράτηση της ειρήνης. Μα αφού η Ειρήνη είναι τόσο γλυκιά και γόνιμη, γιατί πολεμάει ο άνθρωπος; Μα για την Ειρήνη. Την Ειρήνη που φυλάκισε ο θεός Άρης μαζί με τις δύο της κόρες, την Οπώρα και τη Γιορτή. H Ειρήνη και οι κόρες της, συμβολίζουν την ένωση, τη χαρά, την άνθιση και τη φιλία.
Ταυτίζομαι με την αντίληψη ότι οι άνθρωποι αλληλοσκοτώνονται χωρίς πραγματικά να γνωρίζουν το γιατί. Η ζωή θα ήταν πραγματικά καλύτερη όταν αντί να πολεμάς να βελτιώσεις την ανθρωπότητα, πολεμούσες να βελτιώσεις τον εαυτό σου και να αναδείξεις το φως που υπάρχει μέσα σου. Tώρα, στις πιο όμορφες εποχές του χρόνου, την Άνοιξη και το Καλοκαιράκι ας γευτούμε τα γλυκά φρούτα της Ειρήνης και ας ευχηθούμε να τελειώσει κάθε εστία πολέμου στον πλανήτη μας!
Φωτεινή Ανδρουλάκη
Εκδότρια, Volta
