Αγήνωρ Αστεριάδης : Ο πρωτοπόρος της γενιας του 1930

Ο πρωτοποριακός Έλληνας ζωγράφος και χαράκτης Αγήνωρ Αστεριάδης ξεχώρισε και έγινε ευρύτερα γνωστός για την τεχνοτροπία της δουλειάς του που ήταν ιδιαίτερη για την εποχή του και σε μικρό χρονικό διάστημα κατόρθωσε να ξεχωρίσει και να επιβληθεί στη γενιά του ’30.

Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. κοντά στους Ροίλο, Ιακωβίδη, Βικάτο, Μαθιόπουλο και Λύτρα. Παράλληλα με την αποφοίτηση του ξεκίνησε άμεσα την εκθεσιακή του δραστηριότητα και προβολή. Ακολούθησαν ατομικές και ομαδικές Πανελλήνιες και Διεθνείς εκθέσεις σε πολλά Biennale της Βενετίας, του San Paolo, της Αλεξάνδρειας, και κινείται καλλιτεχνικά σε διεθνείς εκθέσεις στην Ευρώπη, Αμερική και Ασία. Παράλληλα με την ζωγραφική, ασχολείται με βυζαντινές τοιχογραφίες, και με την αγιογράφηση εκκλησιών και σχεδιασμό ψηφιδωτών και φορητών εικόνων.

Το έργο του Αστεριάδη είναι πολυσύνθετο και πλούσιο σε τοπιογραφίες, γυμνά, προσωπογραφίες και νεκρά φύση. Αποδίδει τις συνθέσεις του με ένα χαρακτηριστικό προσωπικό ύφος στο οποίο συνυπάρχουν στοιχεία της βυζαντινής παράδοσης, της λαϊκής τέχνης και της “ναίφ” ζωγραφικής. Χρησιμοποιεί ιδιόρρυθμη προοπτική καθώς και κυβιστικές υπερρεαλιστικές επιρροές. Τα ζωγραφικά του έργα είναι εμπνευσμένα από το ύπαιθρο και το αστικό τοπίο, που αποτελούν πολύτιμο ντοκουμέντο για την καταγραφή των κοινωνικο-πολιτικών οικονομικών και πολιτισμικών συνθηκών μιας συγκεκριμένης εποχής.

Στα πλαίσια των ρευμάτων των αρχών του 20ού αιώνα ίδρυσε την “Ομάδα Τέχνης” που κατατάσσεται ως ένας πρωτοποριακός καλλιτεχνικός όμιλος.

O Αστεριάδης είναι ένας καλλιτέχνης του οποίου το πνεύμα απερίσπαστα ρέει διαρκώς με πολυσύνθετη κατάθεση που αντλεί από πολυποίκιλα ερεθίσματα, παρουσιάζοντας δισδιάστατα έργα από το περιβάλλον της εποχής ακόμη και μέσω του ρεαλισμού.

Ένα χρόνο πριν το θάνατό του, η Εθνική Πινακοθήκη τον τίμησε με μεγαλειώδη αναδρομική έκθεση.