Carole Feuerman: Καλλιτέχνης– Γλύπτρια

Είμαι η γυναίκα των γυναικών, νοιάζομαι για τις γυναίκες, με νοιάζει να μιλάω για γυναίκες και νομίζω ότι η δουλειά μου μιλάει πιο δυνατά από τη φωνή μου. Είμαι ενθουσιασμένη και κάθε μέρα χαίρομαι που δουλεύω πάνω σε νέα κομμάτια.

Συνέντευξη της Άντας Ηλιοπούλου

Γνωρίζουμε ότι ως καλλιτέχνης και γυναίκα υποστηρίζετε τα δικαιώματα των γυναικών. Πώς αρχίσατε να καταλαβαίνετε ότι είναι απαραίτητο;

Η κατανόηση της αναγκαιότητας προστασίας των δικαιωμάτων των γυναικών συχνά συνεπάγεται την επίγνωση των ιστορικών αδικιών και των συνεχιζόμενων ανισοτήτων. Έχω δει ανισότητες. Όταν ήμουν νεότερη, δεν μπορούσα να είμαι σε γκαλερί λόγω των εμπόρων τέχνης που ένιωθαν ότι η δουλειά μου ήταν πολύ «αισθησιακή» και ότι δεν ήταν «κατάλληλη», και συχνά αναρωτιέμαι αν θα ήταν κατάλληλη αν κάποιος άντρας είχε κάνει αυτά τα κομμάτια. Είχαν προκατάληψη για τις γυναίκες και αυτό που έκανα. Έτσι, χρειάστηκαν όλα αυτά τα χρόνια μέχρι σήμερα για να προβληθούν δημόσια αυτά τα έργα στη Νέα Υόρκη στο Μουσείο Σεξ που αυτή τη στιγμή ονομάζονται «Long Island Girl».

Έγινες διάσημη λόγω της υπέροχης δουλειάς σου με το γυναικείο σώμα με πολλούς τρόπους… θυμήσου την πρώτη φορά που άρχισες να εμπνέεσαι από αυτό;

Δεν ήταν το γεγονός ότι εμπνεύστηκα, ήταν το γεγονός ότι αυτό ήμουν. Έκανα αυτό που μου άρεσε. Χρόνια αργότερα, μπήκα στο Διεθνές Φόρουμ Γυναικών με γυναίκες από όλο τον κόσμο που έχουν καταφέρει πράγματα και ένιωσα ότι όλες οι σπουδαίες γυναίκες είχαν επιρροή στη ζωή μου. Έβαλα το γλυπτό μου Catalina σε έναν τοίχο στο Jacob Javits Centre με την Εθνική Ένωση Γυναικών Καλλιτεχνών το 1979. Ο δήμαρχος εκφωνούσε μια ομιλία, αλλά όλοι κοιτούσαν το γλυπτό μου και δεν τον άκουγαν. Ζήτησε να απομακρυνθεί η Catalina από τον τοίχο. Η Catalina, είχε γίνει ένα από τα πιο διάσημα γλυπτά μου και ήταν η πρώτη μου κολυμβήτρια.

Ειδικά στη Βενετία παρουσιάσατε γυναίκες που ήταν πιο εύσωμες. Γιατί το κάνατε αυτό;

Την περασμένη χρονιά, στην Μπιενάλε της Βενετίας παρουσίασα δύο μνημειώδη έργα. Η μία ήταν μια πολύ μεγαλόσωμη γυναίκα που ονομαζόταν My Body My Rules. Το σώμα της ήταν πολύ ηδονικό, οι μηροί της ήταν πολύ μεγάλοι. Aυτή ήταν μια κολυμβήτρια, αλλά κυρίως ήταν μια γυναίκα που διαμαρτυρόταν για το τι συνέβαινε στον κόσμο εκείνη την εποχή και ήταν ο τρόπος που μπορούσα να μιλήσω μέσα από τη δουλειά μου.

Είχατε έναν κολυμβητή μπροστά από το Tour Eiffel στο Παρίσι. Μιλήστε μας γι’ αυτό και τι θα ακολουθήσει και στη Γαλλία.

Υπέβαλα δύο κομμάτια για τους Ολυμπιακούς Αγώνες το περασμένο καλοκαίρι στο Παρίσι και ο Δήμαρχος του Παρισιού επέλεξε το The Diver, το οποίο είναι ένας άνδρας που στέκεται στα χέρια του και δείχνει την ισορροπία, την επιμονή, τη χάρη και όλα όσα κάνει ένας Ολυμπιονίκης. Το είχαν εγκαταστήσει σε μια τόσο όμορφη τοποθεσία, ακριβώς μπροστά στον πύργο και ήταν μια υπέροχη εμπειρία για μένα και νομίζω μια εξαιρετική εμπειρία για πολλούς άλλους ανθρώπους. Αλλά ήλπιζα ότι το γλυπτό μου Perseverance, μια γυναίκα, θα επιλεγόταν εκείνη την εποχή. Ωστόσο, είμαι πολύ χαρούμενη που ανακοινώνω ότι ο δήμαρχος του Παρισιού αποφάσισε να αγοράσει το Perseverance, που θα παρουσιαστεί αυτόν τον Αύγουστο και θα είναι η ιστορία των δυνατών γυναικών που επέμειναν, κάτι που είναι από τη δική μου ζωή.

Τι έχετε να πείτε για αυτή τη σημαντική μέρα σε όλες τις γυναίκες που ζουν μια δύσκολες στιγμές και θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους;

Είμαι η γυναίκα των γυναικών, νοιάζομαι για τις γυναίκες, με νοιάζει να μιλάω για γυναίκες και νομίζω ότι η δουλειά μου μιλάει πιο δυνατά από τη φωνή μου. Είμαι ενθουσιασμένη και κάθε μέρα χαίρομαι που δουλεύω πάνω σε νέα κομμάτια. Ελπίζω ότι μπορώ να βοηθήσω γυναίκες που θέλουν να αλλάξουν τη ζωή τους και να εμπνευστούν από αυτό που κάνω και να ακολουθήσουν τα όνειρά τους.

Σας ευχαριστούμε πολύ!