Ράμπες στο 8ο Δημοτικό Σχολείο Γλυφάδας για τη μικρή Φαίδρα

Η συνάντηση του Δημάρχου Γλυφάδας Γιώργου Παπανικολάου με τη μικρή Φαίδρα, μαθήτρια του 8ου Δημοτικού Σχολείου, ήταν καταλυτική. Εκείνη, μόνη περίμενε τους συμμαθητές της να επιστρέψουν στην τάξη από το μάθημα της γυμναστικής, στο οποίο η ίδια δεν μπορούσε να συμμετάσχει, διότι ήταν αδύνατον να μετακινηθεί προς τον κάτω όροφο του κτιριακού συγκροτήματος. Μια εκ γενετής κινητική αδυναμία της και η έλλειψη της κατάλληλης υποδομής στο σχολείο, ήταν η αιτία. Ο Δήμαρχος κίνησε αυτοστιγμεί τις διαδικασίες και το 8ο Δημοτικό Γλυφάδας απέκτησε τάχιστα τις απαιτούμενες ράμπες. Ιδού πώς περιγράφει ο ίδιος τη συνομιλία τους και τα συναισθήματα που του γεννήθηκαν:

“Τι κάνεις αγάπη μου;” τη ρώτησα.

“Καλά είμαι, κάνω τα γαλλικά μου. Οι άλλοι είναι κάτω, κάνουν γυμναστική”.

Μπήκαμε στην τάξη του σχολείου στον πρώτο όροφο και δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συνάντηση και τη συνομιλία μας.

Αυτή η συνάντησή μας πριν λίγες εβδομάδες ήταν για εμένα γροθιά στο στομάχι.

Μόνη της η μικρή Φαίδρα περίμενε να περάσει η ώρα για να επιστρέψουν οι συμμαθητές της στην τάξη.

Γιατί η ίδια δεν μπορεί να τους ακολουθεί λόγω μιας γενετικής αδυναμίας στους μύες της.

Είναι ο λόγος που κάνει φυσικοθεραπείες από 14 μηνών.

Είναι ο λόγος που δεν μπορεί να κινείται εύκολα και να ακολουθεί τους συμμαθητές της.

Η μικρή Φαίδρα γράφτηκε το Σεπτέμβριο στο 8ο δημοτικό της πόλης μας μετά από μετεγγραφή από σχολείο άλλης περιοχής.

Και δυστυχώς το 8ο δημοτικό σχολείο Γλυφάδας είναι χτισμένο σε 3 επίπεδα που ενώνονται μόνο με σκάλες – χωρίς να έχουν προβλεφθεί οι κατάλληλες ράμπες – καθιστώντας το ακατάλληλο για οποιονδήποτε άνθρωπο με κινητικό πρόβλημα.

Έτσι φτιάχτηκε αυτό το σχολείο πριν από κάποιες δεκαετίες.

Το ίδιο συμβαίνει και σε άλλα παλιά σχολεία και στην πόλη μας.

Για να κάνει διάλειμμα η μικρή Φαίδρα πρέπει μέχρι και σήμερα να πάει για να τη βοηθήσει στο σχολείο η μαμά ή η γιαγιά της. Στη συνάντησή μας τις προάλλες ήρθε και ο μπαμπάς της.

Αλήθεια, πόσο ξεχωριστή οικογένεια…

Κάποιες φορές, όταν αυτό είναι πρακτικά εφικτό, βοηθάει και η δασκάλα της.

Ακόμη δεν έχει έρθει στο σχολείο το βοηθητικό προσωπικό που πρέπει να στείλει το Υπουργείο για να βοηθάει καθημερινά τη Φαίδρα – μετά από σχετική αίτηση του διευθυντή όπως προβλέπεται για αυτές τις περιπτώσεις.

Ακόμη και οι αίθουσες του ισογείου, δεν έχουν πρόσβαση χωρίς σκαλιά.

Ο Δήμος μας δε, για την ασφάλεια των παιδιών και των εκπαιδευτικών, σχεδίαζε να παρέμβει τεχνικά τη περίοδο των Χριστουγέννων – με κλειστό το σχολείο – για να γίνουν οι εκτεταμένες οικοδομικές εργασίες για να κατασκευαστούν οι απαιτούμενες ράμπες και οι λοιπές υποδομές.

Αντιλαμβάνεστε, πιστεύω, ότι η συνάντηση με την Φαίδρα, επιτάχυνε τα πάντα.

Την επόμενη κιόλας μέρα ξεκινήσαμε την υλοποίηση των απαιτούμενων παρεμβάσεων – παρά τη μεγάλη δυσκολία να γίνονται οικοδομικές εργασίες, καλούπια, μπετά κλπ. μόνο τα Σαββατοκύριακα και μόνο μετά τις 2 το μεσημέρι τις καθημερινές.

Ευτυχώς όμως τα καταφέραμε και πλέον οι ράμπες είναι έτοιμες όπως και τάξη στο ισόγειο για να μεταφερθεί εκεί το τμήμα της Φαίδρας.

Και ακολουθεί άμεσα, μαζί και με άλλες παρεμβάσεις, η κατασκευή ανελκυστήρα – ούτε αυτό υπήρχε έστω ως πρόβλεψη – για να γυρίσει και πάλι το τμήμα στον πρώτο όροφο.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον σπουδαίο Διευθυντή του σχολείου κύριο Νίκο Τσακυράκη για τη συνεργασία και για τις προσπάθειες, τόσο τις δικές του όσο και των συναδέλφων του.

Ευχαριστώ από καρδιάς τον υπέροχο πρόεδρο του Συλλόγου Γονέων κύριο Νίκο Παπακώστα και το Συμβούλιό του που επίμονα κι εκείνοι ανέδειξαν το θέμα και ζήτησαν να μην υπάρξει καμία καθυστέρηση για τις παρεμβάσεις αυτές.

Ευχαριστώ ειλικρινά όλους όσους εργάστηκαν με δύσκολες συνθήκες τις προηγούμενες εβδομάδες για αυτό το άρτιο αποτέλεσμα.

Μικρή μου Φαίδρα συγγνώμη γιατί έπρεπε έστω και μια μέρα να περιμένεις μοναχούλα σου στη τάξη, αντί να είσαι στο διάλειμμα και στη γυμναστική μαζί με τους συμμαθητές σου.

Σε όποιο σχολείο και να βρίσκεσαι και εσύ αλλά και όσα ακόμη παιδιά έχουν αντίστοιχη ανάγκη, δεν θα σταματήσουμε να φροντίζουμε να μη μείνεις ούτε για μια στιγμή ξανά μόνη.